EN
The design of the square is defined on an urban level by the two main axes/streets that meet it. Consequently, the space of the square is conceptually divided in four parts that while aiming to host different function, operate at the same time as a whole creating in the end one continuous public space.
That space is defined by the materiality of the floor, which is geometrically subdivided as a reference to the patterns observed throughout the Thessalian plain. Patterns that are the result of the different farming units. The agricultural landscape of the plain is transcribed in the central square of one of its cities. There it becomes an urban landscape that functions as a reminder of the environment that generated it. The resulting shapes are defined through different flooring materials and color. Green areas follow the same subdivision, while linear elements structure the open space through the use of material found in the existing version of the square.
GR
Ο σχεδιασμός της πλατείας καθορίζεται σε αστικό επίπεδο από τους δύο βασικούς άξονες που τη συναντούν. Με αυτό τον τρόπο ο χώρος της υποδιαιρείται σε τέσσερα νοητά τμήματα, που το καθένα εξυπηρετεί ένα σκοπό αλλά παράλληλα όλα λειτουργούν συνεκτικά συγκροτώντας έναν ομοιόμορφο δημόσιο χώρο.
Το σύνολο αυτού του χώρου καθορίζεται από την υλικότητά των δαπέδων: Υποδιαιρείται και χωρίζεται γεωμετρικά, με αναφορά τα συνεχή μοτίβα που εμφανίζονται στη θεσσαλική πεδιάδα έτσι όπως αυτά καθορίζονται από τις διαφορετικές καλλιέργειες. Το αγροτικό τοπίο του κάμπου ‘μεταφέρεται’ στην κεντρική πλατεία μίας πόλης του, όπου κατά τη μετατροπή του σε αστικό λειτουργεί ως υπόμνηση του περιβάλλοντος που τη δημιούργησε. Τα σχήματα που προκύπτουν ορίζονται από πλάκες διαφορετικής υλικότητας, διαφορετικού χρωματισμού και τύπου. Σε αυτή τη συνθήκη έρχονται να προστεθούν τα παρτέρια των δέντρων που ακολουθούν την παραπάνω υποδιαίρεση και επιμήκεις λωρίδες που συμπληρώνουν την υλικότητα της πρότασης κάνοντας παράλληλα χρήση των υλικών της υπάρχουσας κατάστασης.
EN
The ramp
On the northeastern part of the square, a ramp doubles as a large sitting area. It functions both as the ramp that connects the square with the pedestrian street above and as an island of activity. It becomes a point of reference and a space of concentration. Its relation to the rest of the square allows for a spatial condition that can host larger events and greater numbers of people. At the same time, can become the main gathering space for smaller groups as well.
GR
Το αμφιθέατρο / η ράμπα
Στο νοτιοανατολικό τμήμα της πλατείας δημιουργείται ένα αμφιθέατρο-ράμπα με πολλαπλή λειτουργία: Χρησιμεύει ως μέσο ανάβασης και σύνδεσης του κατώτερου επιπέδου της πλατείας με τον υπερκείμενο πεζόδρομο, αλλά και ως νησίδα δραστηριοτήτων. Αποτελεί σημείο αναφοράς, χώρο πύκνωσης και συγκέντρωσης. Η τοποθέτησή του σε σχέση με τον ανοικτό χώρο της πλατείας του δίνει τη δυνατότητα να φιλοξενήσει μία σειρά από δραστηριότητες και εκδηλώσεις που μπορεί να μαζέψουν μεγαλύτερους αριθμούς ανθρώπων. Παράλληλα μπορεί λειτουργήσει ως ο βασικός χώρος συνάθροισης τόσο για μεγαλύτερες όσο και για μικρότερες ομάδες.
EN
The garden
On the opposite side of the ramp is located “the garden”; defined by vertical elements at the corners of a square shape, along with different flooring. The existing trees become part of the garden, while new ones create a denser green space. Therefore, a green area is created to counterpoint the urban character of the rest of the square. The garden is in contrast with the ramp, not only spatially, but also functionally – in terms of its character and the qualities of space that it hosts. The ramp operates as an open, extrovert space, public and visible from all sides that is accessible and encourages larger gatherings and events. The garden on the other hand, is closed, introvert, limits the view both for those on the inside as well as for those on the outside and favors ‘isolation’ and ‘protected’ meetings. It is therefore a more private space within what is a rather open public space.
GR
Ο κήπος
Αντιδιαμετρικά του αμφιθεάτρου χωροθετείται ο «κήπος», που ορίζεται από κατακόρυφα τοιχία στις γωνίες ενός τετραγώνου μαζί με ένα συνδυασμό δαπέδων διαφορετικής υλικότητας και τύπου. Οι φυτεύσεις που υπάρχουν στην πλατεία διατηρούνται και εδώ, αλλά αυτή τη φορά ενισχύονται με νέες έτσι ώστε, σε συνδυασμό με τα μαλακά δάπεδα να δημιουργήσουν ένα αρκετά έντονο πράσινο χαρακτήρα όπου το φυσικό στοιχείο κυριαρχεί και λειτουργεί ως αντίστιξη στην αστικότητα της πλατείας. Ο «κήπος» βρίσκεται σε αντιδιαστολή με το αμφιθέατρο/ράμπα όχι μόνο χωρικά – ως προς την τοποθέτησή του στο χώρο της πλατείας – αλλά και λειτουργικά – ως προς τον χαρακτήρα και την ποιότητα του χώρου που φιλοξενεί. Εκεί που το αμφιθέατρο/ράμπα λειτουργεί ως ένας ανοικτός, εξωστρεφής και από παντού ορατός και προσβάσιμος χώρος που ευνοεί τις συγκεντρώσεις μεγαλύτερου αριθμού χρηστών, ο «κήπος» είναι κλειστός, εσωστρεφής, περιορίζει το βλέμμα αυτού που βρίσκεται στο εσωτερικό του προς τα έξω και αντίστροφα και ευνοεί την ‘απομόνωση’ ή τη συνάντηση σε προστατευμένες συνθήκες. Συνιστά ουσιαστικά έναν λίγο πιο «ιδιωτικό» χώρο στο εσωτερικό μίας εν γένει ανοικτής και προσβάσιμης πλατείας.
| >>info: | |
| design: | object-e | Dimitris Gourdoukis & Katerina Tryfonidou with Chara Agnanti, Meropi Konstantinidou, Christina Moschopoulou. |
| date: | 2021 |