EN
The requirements of the competition outline appear on a first glance antithetical: they call for two different programs. On one hand a daycare and kindergarten, on the other a center for the elderly. Two programs for people that occupy the two extremes of the age timeline and therefore have very different needs.
However, that condition of coexistence of two different programs is used by the proposal not as a problem that waits to be solved, but rather as a possibility that when treated in an affirmative manner can become the driving force of the project. The meeting of the two different age groups becomes the ‘heart’ of the project.
Therefore, design starts from exactly that meeting; the point where the two conditions coexist. That point becomes a central courtyard – the meeting courtyard – which plays a double role. The first is functional: it is the space where the two different programs exist together; the place where the actual meeting takes place. On a second level it organizes space architecturally: it becomes the joint around which all other volumes and spaces are organized.
The creation of the central courtyard is followed by a tripling of its circular shape. Two more circles are created, diagonally to the right and left of the initial one. Their circular shape is consequently transformed to form another two courtyards.
The three courtyards are then enclosed by a thick wall that almost follows the edge of the lot and defines a solid volume on the ground floor. The three courtyards are acquiring a fundamentally interior character.
GR
Το πρόγραμμα του διαγωνισμού περιλαμβάνει δύο χρήσεις που σε πρώτη ανάγνωση είναι αντιθετικές: Έναν βρεφονηπιακό σταθμό και ένα Κέντρο Ημερήσιας Φροντίδας Ηλικιωμένων. Χρήσεις που αναφέρονται σε δύο ομάδες ανθρώπων που βρίσκονται στα δύο άκρα του ηλικιακού φάσματος και που επομένως έχουν μοιραία πολύ διαφορετικές ανάγκες.
Αυτή η φαινομενικά παράδοξη συνύπαρξη των δύο χρήσεων, αντί να αντιμετωπιστεί ως πρόβλημα προς λύση, λειτούργησε για την πρόταση ως μία θετική συνθήκη που όχι μόνο δεν περιλαμβάνει τελικά κάποια αντίφαση, αλλά αντίθετα μπορεί να γίνει η κινητήρια δύναμη του σχεδιασμού. Η συνάντηση των δύο ηλικιακών ομάδων μπήκε στην καρδιά της σχεδιαστικής πρότασης, τόσο μεταφορικά όσο και κυριολεκτικά.
Ο σχεδιασμός λοιπόν ξεκίνησε από αυτή ακριβώς τη συνάντηση: το σημείο συνύπαρξης των δύο καταστάσεων. Στην πρόταση, το σημείο αυτό παίρνει τη μορφή ενός κεντρικού αιθρίου. Το αίθριο αυτό – η αυλή της συνάντησης – έχει διττό χαρακτήρα: Από τη μία λειτουργικό: είναι εκείνος ο ανοικτός χώρος στον οποίο οι δυο χρήσεις συνυπάρχουν˙ το μέρος όπου λαμβάνει χώρα η ‘συνάντηση’ μεταξύ των δύο ηλικιακών ομάδων. Από την άλλη οργανώνει τον χώρο αρχιτεκτονικά: γύρω από την αυλή της συνάντησης αρθρώνονται οι υπόλοιποι χώροι και όγκοι της πρότασης.
Την αρχική χειρονομία της δημιουργίας του κεντρικού αιθρίου ακολουθεί μία δεύτερη, τριπλασιασμού του. Δύο ακόμα κύκλοι δημιουργούνται διαγώνια αριστερά και δεξιά του πρώτου. Στη συνέχεια το κυκλικό σχήμα των δύο νέων χώρων αλλοιώνεται παίρνοντας νέα μορφή δημιουργώντας ακόμα δύο αυλές.
Οι τρεις ανοικτοί χώροι από τους οποίους ξεκινάει ο σχεδιασμός, περικλείονται – σχεδόν στα όρια του οικοπέδου – από μία περιμετρική τοιχοποιία που ορίζει ένα συμπαγή όγκο στο επίπεδο του ισογείου. Οι τρεις ανοικτοί χώροι γίνονται πλέον ξεκάθαρα ¨εσωτερικοί¨.
EN
The surrounding wall is also a reference to the several monastery complexes that one can find in the greater area of Chania. Those complexes, following largely western architectural principles, provide several references both on the level of the ‘introvert’ organization of the spaces as well as on the level of several architectural details that have been transcribed on the proposal.
GR
Ο περιμετρικός τοίχος αποτελεί ταυτόχρονα μία αναφορά στην ενετική μοναστηριακή αρχιτεκτονική που συναντά κανείς στην περιοχή των Χανίων. Οι μονές της ευρύτερης περιοχής προσφέρουν στην πρόταση αναφορές ως προς την εσωστρεφή τους οργάνωση αλλά και ένα πλήθος αρχιτεκτονικών λεπτομερειών που μεταγράφηκαν σε διάφορα σημεία της πρότασης. Το χρώμα του περιμετρικού τοίχου είναι επίσης αναφορά στις τοιχοποιίες των μοναστηριών της περιοχής.
EN
Every open space is defined by a different special element. The proposal, through its details and elements tries to establish conditions and narratives able to generate memories for the children that will occupy them. Therefore the scents of the plants are important: the eucalyptus and the lemon trees. Equally the use of color: the violet color of the Jacaranda tree, the yellow of the lemon trees, the colors of the curtains that define the interior spaces.
GR
Κάθε διαφορετικός χώρος της πρότασης, ορίζεται από ένα ιδιαίτερο που στοιχείο που τον χαρακτηρίζει. Η πρόταση, σε ένα δεύτερο επίπεδο, προσπαθεί με τους επιμέρους χειρισμούς και τις λεπτομέρειες που προτείνει να παράξει συνθήκες και αφηγήσεις ικανές να δημιουργήσουν έντονες αναμνήσεις στα παιδιά που θα ζήσουν το χώρο. Για το λόγο αυτό δίνεται έμφαση στην όσφρηση και στις μυρωδιές που θα προκύψουν από τις φυτεύσεις. Οι ευκάλυπτοι του μυστικού κήπου, οι λεμονιές του λόφου με τα λεμονόδεντρα. Αντίστοιχα χρησιμοποιούνται τα χρώματα: Το μενεξεδί των τζακαράντα και των μη με λησμόνει, το κίτρινο των λεμονιών, τα φωτεινά χρώματα των κουρτινών που καθορίζουν τους εσωτερικούς χώρους.
EN
— The meeting Courtyard
The central courtyard is the heart of the proposal. It is defined by a large Jacaranda tree and the characteristic blue color of its flowers. The Meeting Courtyard functions as its name implies: It is the meeting point of the children with the elder.
GR
— Η Αυλή της Συνάντησης
Το κεντρικό αίθριο αποτελεί τον πυρήνα της πρότασης. Σε αυτό τοποθετείτε μία τζακαράντα, που με το χαρακτηριστικό μπλε χρώμα των λουλουδιών της καθορίζει το χαρακτήρα του. Η Αυλή της Συνάντησης επιτελεί αυτό που σηματοδοτεί το όνομά της: Το σημείο συνάντησης των ηλικιωμένων με τα παιδιά, τόσο σε συμβολικό όσο και σε πραγματικό επίπεδο.
Όταν ξύπνησε, ανοιγόκλεισε τα βλέφαρα με δυσπιστία. Βρισκόταν στην πλαγιά ενός ανθισμένου λόφου με λεμονόδεντρα. Το αερόστατο ήταν δεμένο στο κλωνάρι ενός λεμονόδεντρου. Μια κοπέλα με μια μενεξελιά πεταλούδα στα μαλλιά της καθόταν με την πλάτη ακουμπισμένη στη ρίζα του δέντρου και ζωγράφιζε σ’ ένα μεγάλο τετράδιο. Στο βάθος φαινόταν ένα σπίτι με πράσινα παράθυρα και ροζ τριανταφυλλιές στον κήπο και πιο πέρα ένα ποτάμι χωρίς γέφυρα (…)
Ευγένιος Τριβιζάς, Οι Πειρατές της Καμινάδας
EN
— The lemon tree hill
The second courtyard, larger than the Meeting Courtyard but with a scape that derives from the same circle, is filled with lemon trees. A small hill is formed in its center creating space for outdoor games. The second courtyard, as well as the first, can become an extension of the interior spaces that are around it.
GR
— Ο λόφος με τα λεμονόδεντρα
Το δεύτερο αίθριο του σταθμού, μεγαλύτερο από την κεντρική αυλή αλλά με ένα σχήμα που έχει προκύψει από αλλοίωση του ίδιου κύκλου, είναι φυτεμένο με λεμονιές. Ένας μικρός λόφος σχηματίζεται στο κέντρο του δημιουργώντας χώρο για παιχνίδι. Ο χώρος αυτό, όπως και η αυλή της συνάντησης, μπορεί να λειτουργήσει ως επέκταση των εσωτερικών χώρων δραστηριοτήτων.
EN
— The Hidden Garden
The third courtyard, while technically is part of the public space and is accessed through the public square, it creates an almost closed internal space that becomes a hidden garden. It is planted with eucalyptus trees and one of its sides can lead to the roof of the center for the elderly.
GR
— Ο Μυστικός Κήπος
Ο τρίτος από τους τους αρχικούς, υπαίθριους χώρους, αν και ανήκει στον δημόσιο χώρο και είναι προσβάσιμος από την πλατεία, δημιουργεί και αυτός μία σχετικά κλειστή ιδιωτική περιοχή λειτουργώντας ως ένας απομονωμένος κήπος. Είναι φυτεμένος με ευκάλυπτους, ενώ η μία του πλευρά οδηγεί βαθμιδωτά στο δώμα του ΚΗΦΗ.
EN
— The Golden Leaves Meadow
On the roof of the ground floor is located the open space of the daycare. From that open space all three courtyards are visible, and especially their trees. A line of golden surfaces in combination with plants with golden hues create a ‘meadow’ of golden leaves and flowers.
GR
— Το Λιβάδι με τα Χρυσαλιφούρφουρα
Στο δώμα του ισογείου, βρίσκεται ο υπαίθριος χώρος της αυλής των βρεφών. Από εκεί και οι τρεις υπαίθριοι χώροι του ισογείου είναι ορατοί. Μία σειρά από μεταλλικές, γυαλιστερές επιφάνειες, σε συνδυασμό με φυτεύεις που έχουν χρυσαφιές αποχρώσεις λειτουργούν ως ένα ‘λιβάδι’ χρυσών λουλουδιών.
EN
— The Cypress Forest
At the center of the space between the proposed building and the neighboring hospital one can find a concrete canopy penetrated by tall cypresses. The trees in combination with the thin columns of the canopy create a sense of verticality that can resemble a small forest for the children.
GR
— Το Δάσος με τα Κυπαρίσσια
Στη μέση της δυτικής πλευράς του οικοπέδου, ανάμεσα στον βρεφονηπιακό σταθμό και στο γειτονικό κέντρο υγείας υπάρχει ένα διάτρητο στέγαστρο. Η περιοχή είναι φυτεμένη με κυπαρίσσια, που διαπερνούν το στέγαστρο και σε συνδυασμό με τα λεπτά, κατακόρυφα υποστυλώματα του δημιουργούν μία αίσθηση καθετότητας.
EN
— The Square
On the northwest side of the proposal is located the public square. It creates a more urban environment in relation to all other public spaces. It is the space that can been used as a meeting point for the residents of the surrounding area
GR
— Η Πλατεία
Στην βορειοδυτική πλευρά του οικοπέδου δημιουργείται ένα χώρος με σκληρό δάπεδο από κυβόλιθους που αποτελεί το χώρο με τον πιο αστικό χαρακτήρα από όλους τους δημόσιους χώρους του οικοπέδου. Λειτουργεί ως χώρος στάσης για τους κατοίκους της περιοχής.
EN
The interior space of the kindergarten is an open space always in relation to the courtyards of the proposal. To define small spaces within it, walls are replaced by a system of curtains. Therefore, space is organized in a dynamic way as the position of the curtains can divide or unite, can open the view to the outdoor spaces or hide it when desired.
GR
Ο χώρος του βρεφονηπιακού σταθμού οργανώνεται ως ένας ενιαίος, ροϊκός χώρος, σε άμεση σχέση με τα δύο αίθρια του κτιρίου. Για τη δυνατότητα διαχωρισμού των επιμέρους ενοτήτων και αιθουσών, η συνήθης χρήση σταθερών και απόλυτων ορίων αντικαθίσταται από ένα σύστημα με κουρτίνες. Έτσι δημιουργείται μια ιδιαίτερη μεταβαλλόμενη και δυναμική συνθήκη στον εσωτερικό χώρο, καθώς η κάθε μία κουρτίνα αποτελεί ένα “όριο” που μπορεί να μεταβληθεί για να “απομονώσει”, να διαχωρίσει ή να συνδέσει χώρους.
Acknowledgements:
images contain samples from Albert Lamorisse’s “The Red Balloon”
| >>info: | |
| design: | object-e | Dimitris Gourdoukis & Katerina Tryfonidou with Evangelia Paschalidou, Christina Moschopoulou, Meropi Konstantinidou, Danai Evangelopoulou. |
| structural engineer: | Giorgos Liakos |
| E/M engineer: | Giorgos Evgenidis |
| date: | 2020 |