Silo

EN
Silo is a proposal for a new museum dedicated to Rigas Feraios in his home town, Velestino. The design is the result of the attempt to express architecturally two different elements: The first, is the historical figure of Rigas Feraios, to whom the museum is dedicated. The second, is the character of the greater area, both the town of Velestino and the areas that surround it.

GR
Ο σχεδιασμός – που αφορά πρόταση για νέο κτίριο μουσείου αφιερωμένο στον Ρήγα Φεραίο στην πόλη καταγωγής του, το Βελεστίνο – προκύπτει μέσα από τον συγκερασμό δύο στοιχείων και την προσπάθεια έκφρασής τους με αρχιτεκτονικούς όρος. Το πρώτο είναι η προσωπικότητα του Ρήγα Φεραίου, στον οποίο είναι αφιερωμένο το μουσείο. Το δεύτερο είναι ο χαρακτήρας της περιοχής, τόσο της πόλης του Βελεστίνου όσο και των ευρύτερων εκτάσεων που την περιβάλλουν.

EN
Rigas
Rigas Feraios was an emblematic figure of the struggles for independence of the Balkan peninsula and of the European movements of the time in general. His approach was inclusive, transcending the divisions that might arise from the region’s different ethnicities and populations, promoting a shared vision of freedom. He understood the different ethnicities present in the Balkans as elements that, despite their diversity, would be part of a common state. In other words, he saw the Greek identity not as a condition of exclusion of those who were not Greeks, but instead as the connective tissue that could unite all the different ethnicities of the area. At the same time, through his main text, Thourios (1797), he advocated human rights in a universal manner that transcends individual concerns. The proposal attempts to express precisely this unifying condition intended by Rigas Feraios, in architectural terms: a set of different volumes – of different size, shape, and orientation – on the ground floor supports a more unified volume located above them on a second level. This overlying volume rests on the smaller volumes below it, covering a part of them while leaving the rest free. It unifies and ‘covers’ them but at the same time leaves them visible and distinct.

GR
Ο Ρήγας
Ο Ρήγας Φεραίος ήταν μία εμβληματική μορφή του αγώνα για ανεξαρτησία της ευρύτερης Βαλκανικής χερσονήσου, αλλά και των ευρωπαϊκών κινημάτων εν γένη. Η προσέγγισή του ήταν συμπεριληπτική υπερβαίνοντας τους διαχωρισμούς που μπορεί να προέκυπταν από τις διαφορετικές εθνότητες και τους διαφορετικούς πληθυσμούς της περιοχής, προτάσσοντας ένα κοινό όραμα ελευθερίας. Είχε οραματιστεί τις διαφορετικές εθνότητες της βαλκανικής ως στοιχεία που παρά τη διαφορετικότητά τους θα συμμετείχαν σε μία κοινή συνθήκη. Με άλλα λόγια έβλεπε το ελληνικό έθνος όχι ως συνθήκη αποκλεισμού όσων δεν ήταν Έλληνες, αλλά αντιθέτως ως το συνδετικό ιστό που θα μπορούσε να ενώσει όλες τις διαφορετικές εθνότητες της βαλκανικής χερσονήσου. Παράλληλα, μέσα από τον Θούριο, προτάσσει τα ανθρώπινα δικαιώματα σε μία οικουμενική – ξεπερνώντας τα ατομικά πλαίσια – συνθήκη. Ακριβώς αυτή την ενωτική συνθήκη που οραματιζόταν ο Ρήγας Φεραίος επιχειρεί να εκφράσει με αρχιτεκτονικούς όρους η πρόταση: ένα σύνολο διαφορετικών όγκων – με διαφορετικό μέγεθος, σχήμα και προσανατολισμό – στο επίπεδο του ισογείου υποστηρίζουν ένα συνολικότερο, ενιαίο όγκο που βρίσκεται από πάνω τους σε ένα δεύτερο επίπεδο. Ο υπερκείμενος αυτός όγκος στηρίζεται στους μικρότερους όγκους που βρίσκονται από κάτω του, καλύπτει ένα μέρος τους αφήνοντας το υπόλοιπο ελεύθερο. Τους ενοποιεί και τους ‘σκεπάζει’ αλλά ταυτόχρονα τους αφήνει ορατούς και διακριτούς.

EN
The area
On the other hand, the wider area of ​​Velestino has a strong agricultural character. Both within the city and – to an even larger extent – in the greater area. This becomes exemplified by the presence of several agricultural warehouses and their typology: Long narrow buildings with gabled roofs where their outer surface is defined by metal panels and sheets. The main shape and the materiality of the overlying volume of the proposal therefore, arise as a reference to this typology with the aim on the one hand to better intergrade the building to its surroundings and on the other hand to creation a distinct morphological character through the counterpoint between the split volumes of the ground floor and the single long narrow volume of the upper level. Finally, the long shape of the plot is extra reason that facilitates the long typology of the agricultural warehouse and helps to adapt to the site.

GR
Η περιοχή
Από την άλλη, η ευρύτερη περιοχή του Βελεστίνου έχει ένα ξεκάθαρα γεωργικό χαρακτήρα. Τόσο η δόμηση μέσα στον οικισμό, αλλά ακόμα περισσότερο η ευρύτερη περιοχή. Αυτή χαρακτηρίζεται σε μεγάλο βαθμό από την παρουσία γεωργικών αποθηκών με τη χαρακτηριστική τους τυπολογία: Μακρόστενα κτίρια με δίρριχτη στέγη όπου η εξωτερική τους επιφάνεια ορίζεται από μεταλλικά πάνελς και λαμαρίνες. Το βασικό σχήμα και η υλικότητα του υπερκείμενου όγκου προκύπτει λοιπόν ως αναφορά σε αυτή την τυπολογία με στόχο από τη μία την καλύτερη ένταξη στο περιβάλλον και από την άλλη τη δημιουργία ενός ιδιαίτερου μορφολογικού χαρακτήρα μέσα από την αντίστιξη μεταξύ των διασπασμένων όγκων του ισογείου και του ενιαίου μακρόστενου όγκου / αναφορά στις στέγες των αποθηκών του ανώτερου επιπέδου. Το μακρόστενο σχήμα του οικοπέδου τέλος είναι ένας ακόμα λόγος που η παραπομπή στη μακρόστενη τυπολογία της αγροτικής αποθήκης βοηθάει στην προσαρμογή στην περιοχή επέμβασης.

EN
Public space
Finally, the two design concepts described above are complemented by the creation of a series of outdoor spaces that aim to produce spatial qualities that will allow them to accommodate the public life of the city. Between the distinct volumes of the museum and the library is located a large, open, public space that could double as the square of Velestino – since such a space in absent from the current condition of the city. At the same time, the volume of the roof is cut over the ‘square’, emphasizing its presence. Three smaller open spaces complete the public function of the proposal. At the back of the ‘square’ is located an enclosed garden. Between the volumes of the library and the cultural center is placed a second open public space with the same shape as that of the ‘square’ but with a smaller size, and which is more protected and ‘introvert’. Finally, at the lower end of the building, a small outdoor theater is placed so that it faces the nearby stream, while at the same time it is one of the volumes that support the roof.

GR
Ο δημόσιος χώρος
Τέλος, οι δύο παραπάνω σχεδιαστικές κινήσεις συμπληρώνονται από τη δημιουργία μίας σειράς εξωτερικών χώρων που στοχεύουν να παράξουν χωρικές ποιότητες που θα τους επιτρέψουν να φιλοξενήσουν τη δημόσια ζωή της πόλης. Ανάμεσα στους διακριτούς όγκους του μουσείου και της βιβλιοθήκης δημιουργείτε ένα μεγάλος ανοικτός δημόσιος χώρος που θα μπορούσε να λειτουργήσει και ως η πλατεία του Βελεστίνου – ελλείψει μία τέτοιας συνθήκης μέσα στον ιστό της πόλης. Ταυτόχρονα ο όγκος της στέγης κόβεται στο σημείο της ‘πλατείας’ τονίζοντας την παρουσία της. Τρεις μικρότερες καταστάσεις συμπληρώνουν τη δημόσια λειτουργία της πρότασης. Στο πίσω μέρος της ’πλατείας’ δημιουργείτε ένας περίκλειστος κήπος. Ανάμεσα στους όγκους της βιβλιοθήκης και του πολιτιστικού κέντρου χωροθετείται ένα δεύτερος ανοικτός δημόσιος χώρος με ίδιο σχήμα με αυτό της ‘πλατείας’ αλλά σε μικρότερο μέγεθος ο οποίος είναι πιο προστατευμένος και εσωστρεφής. Τέλος, στο κατώτερο άκρο του κτιρίου τοποθετείται ένα μικρό εξωτερικό αμφιθέατρο που στρέφετε προς το ρέμα ενώ ταυτόχρονα αποτελεί και έναν από τους όγκους που στηρίζουν τη στέγη.

>>info:
design:	object-e | Dimitris Gourdoukis, Katerina Tryfonidou & Mary Nantsou
date:	2023