EN
The exploratory nature of Locus Eroticus is to be found between three pillars, Eroticism-Architecture-Human being, where eroticism is intertwined with the broad concept of the imaginary, which functions as our main tool. We created a composition, which we decided would serve as a starting point for critical reflection rather than as a final product for possible massive production. This composition consists of spaces and materials that we tried to strip from the usual, standard use, allowing it to emerge when it is relieved of its strictly defined functional load. The functionality exists without being unambiguous and serial. Instead, it is based on purely instinctive functions where none is more important than another and they all work dynamically and interconnected as a sensory canvas in order to fire the imagination. We are not against functionality. On the contrary, we reinvent it, putting man and his own spatial experience in the spotlight. The architecture of Locus Eroticus raises the question of whether the so-called functionality really serves man or we treat it as a means to fit him into a “well-defined” system at all costs, ignoring the experience and the needs that arise from it. Thus we focus on the senses, imagination, timelessness and memory, that is, elements that transform a space into a place and that are the essential materials for the construction of Locus Eroticus. We consider the above reasoning as a condition for achieving a freedom by severing the bonds of stereotypical usages and allowing the experience with its senses and memories to become our material. Through the freedom of the imaginary, the freedom of the undefined and therefore of the endlessly creative, we are unquestionably led to eroticism and eros in the sense of the unexpected and never defined. In short, materials in their conventional sense carry rich meanings, which we sought and chose to treat them as materials themselves. We created a non-linear sensory experience that is open to multiple readings.
GR
H διερευνητική φύση του Locus Eroticus βρίσκεται μεταξύ τριών πυλώνων, Ερωτισμού-Αρχιτεκτονικής-Ανθρώπου, όπου ο ερωτισμός συνυφαίνεται με την διευρυμένη έννοια του φαντασιακού, το οποίο λειτουργεί σαν βασικό μας εργαλείο. Δημιουργήσαμε μια σύνθεση, η οποία αποφασίσαμε ότι θα λειτουργεί σαν αφετηρία για ανατρεπτική διερώτηση παρά σαν τελικό προϊόν για πιθανή μηχανιστική παραγωγή. Η εν λόγω σύνθεση αποτελείται από χώρους και υλικά τα οποία επιχειρήσαμε να απογυμνώσουμε από την συνήθη, στερεότυπη χρήση αναδεικνύοντας την όταν αυτή απαλλάσσεται από το αυστηρώς καθορισμένο λειτουργικό της φορτίο. Η λειτουργικότητα υφίσταται χωρίς να είναι μονοσήμαντη και σειραϊκή. Αντίθετα, βασίζεται σε καθαρά ενστικτώδεις λειτουργίες. Καμία χρήση δεν είναι σημαντικότερη από άλλη κι όλες λειτουργούν δυναμικά και αλληλένδετα ως αισθητηριακός καμβάς με σκοπό την έξαψη της φαντασίας. Δεν στεκόμαστε αντιδραστικά απέναντι στην χρηστικότητα. Τουναντίον, την επανεφευρίσκουμε, θέτοντας τον άνθρωπο και την βιωμένη εμπειρία του στο χώρο, στο επίκεντρο. Η αρχιτεκτονική του Locus Eroticus θέτει ένα ερώτημα για το κατά πόσο η λεγόμενη χρηστικότητα εξυπηρετεί πραγματικά τον άνθρωπο ή τη μεταχειριζόμαστε για να χωρέσει πάση θυσία τον άνθρωπο μέσα σε ένα «καλώς» καθορισμένο σύστημα, αγνοώντας το βίωμα και τις ανάγκες που προκύπτουν από αυτό. Εδώ λοιπόν, εστιάζουμε στις αισθήσεις, στη φαντασία, στον άχρονο χρόνο, στη μνήμη, στοιχεία δηλαδή, τα οποία μετατρέπουν έναν χώρο σε τόπο και που αποτελούν τα βασικά υλικά για την οικοδόμηση του Locus Eroticus. Θεωρούμε την παραπάνω συλλογιστική προϋπόθεση για την επίτευξη μιας ελευθερίας, σπάζοντας τα δεσμά των στερεοτυπικών χρήσεων και επιτρέποντας στο βίωμα με τις αισθήσεις και τις μνήμες του να γίνουν το υλικό μας. Μέσω της ελευθερίας του φαντασιακού, της ελευθερίας του μη καθορισμένου και άρα του εις αεί δημιουργικού, οδηγούμαστε αδιαμφισβήτητα στον ερωτισμό και στον έρωτα με την έννοια του αναπάντεχου και ποτέ καθορισμένου. Εν ολίγοις, τα υλικά με τη συμβατική τους έννοια φέρουν πάνω τους πλούσια νοήματα, τα οποία αναζητήσαμε και επιλέξαμε να αντιμετωπίσουμε ως αυτούσια υλικά. Δημιουργήσαμε μια αισθητηριακή εμπειρία, μη γραμμική που είναι ανοιχτή σε πολλαπλές αναγνώσεις.
| info | |
|---|---|
| Student: | Konstantina Vasileiadou, Evdoxia Karageorgi |
| Supervisors: | Dimitris Gourdoukis |
| Institution: | Aristotle University of Thessaloniki, School of Architecture |
| Date: | September 2020 |