ΕΝ
The present diploma thesis deals with the design of a modern circus called Acrobatopia. It is a circus troupe which moves around Greece, making stops in different parts of its province, offering a new cultural dimension. This project aims at redefining the architecture of the circus adapting it to today’s needs. It focuses on the creation of an ephemeral event that collides with the idea of a long term situation.
Acrobatopia advocates an alternative form of circus. It relies on the active participation of the public through its public constructions. The goal is to enhance the creativity and self-expression of the users, to create a place where everyone becomes a potential acrobat. This requires a situation, which is not limited to the duration of the circus performance, but develops before, after, and through it. The different events taking place at the same time, within a designed, but not strictly defined place, was also what led, to the design of more than one construction. Consequently, fluid boundaries between standing points and flows of movement were sought for audience-spectacle conversation. This way, the element of surprise which already characterizes circus performances, is intensified. The visitor discovers the space, wandering in it, without knowing what s/he will encounter.
Emphasis was also placed on the ephemeral and mobile nature of the circus. The design proposal was for the entire structure to be assembled and disassembled in an easy, practical and fast way. For this reason, the constructions are designed as a set of modules, which multiply continuously, with the logic of scaffolding, composing the final arrangement. Color is something that still played a dominant role in all the individual elements, both in the scaffolding and in the fabrics with which several parts were wrapped. In acrobatopia, the circus is approached as a collaborative form of art, which emphasizes support and inclusion.

GR
Η παρούσα διπλωματική εργασία ασχολείται με τον σχεδιασμό ενός σύγχρονου τσίρκου, του τσίρκου του Acrobatopia. Πρόκειται για ένα θίασο τσίρκου, ο οποίος  μετακινείται στον ελλαδικό χώρο, κάνοντας στάσεις σε διάφορα μέρη της επαρχίας, προσφέροντας μία νέα πολιτισμική διάσταση. Η συγκεκριμένη εργασία στοχεύει στον επαναπροσδιορισμό της αρχιτεκτονικής του θεσμού του τσίρκου, προσαρμόζοντάς τον στις ανάγκες του σήμερα. Εστιάζει στη δημιουργία ενός εφήμερου συμβάντος, μιας αρχιτεκτονικής που έρχεται σε ρήξη με την ιδέα μιας σταθερής και μόνιμης κατάστασης.
Το Acrobatopia πρεσβεύει μια εναλλακτική μορφή τσίρκου. Αυτή στηρίζεται στην ενεργή συμμετοχή του κοινού, μέσα από ένα σύνολο κατασκευών δημόσιου χαρακτήρα, που θα τις καθιστά προσβάσιμες καθ ’όλη τη διάρκεια της ημέρας. Σκοπός είναι η ενίσχυση της δημιουργικότητας και της αυτοέκφρασης των χρηστών του, η δημιουργία ενός τόπου παιχνιδιού, ενός τόπου όπου όλοι γίνονται εν δυνάμει ακροβάτες. Αυτό προϋποθέτει τη σύνθεση μιας κατάστασης, η οποία δεν περιορίζεται μόνο στην παράσταση του τσίρκου, αλλά εξελίσσεται πριν, μετά, αλλά και παράλληλα με αυτή. Τα διαφορετικά δρώμενα που λαμβάνουν χώρα ταυτόχρονα, μέσα σε έναν ορισμένο, αλλά όχι αυστηρά καθορισμένο τόπο, ήταν και αυτό που οδήγησε, μέσα από τη «διάσπαση» της έννοιας του θεάματος, στον σχεδιασμό περισσότερων από μιας κατασκευής. Ως επακόλουθο, επιδιώχθηκαν ρευστά όρια μεταξύ των σημείων στάσης και των ροών κίνησης για τη διαρκή συνομιλία κοινού και θεάματος. Με αυτό τον τρόπο, εντείνεται  το στοιχείο της έκπληξης και του ξαφνιάσματος, που ούτως ή  άλλως χαρακτηρίζει τις παραστάσεις στα τσίρκο. Ο επισκέπτης ανακαλύπτει τον χώρο, περιπλανώμενος σε αυτό, χωρίς να γνωρίζει τι θα συναντήσει. 
Δόθηκε επίσης ιδιαίτερη έμφαση στον εφήμερο και κινητό χαρακτήρα του τσίρκου. Σχεδιαστική πρόθεση ήταν το σύνολο αυτό των κατασκευών να συναρμολογείται και να αποσυναρμολογείται με εύκολο, πρακτικό και γρήγορο τρόπο. Για αυτό και οι κατασκευές προσεγγίστηκαν ως ένα σύνολο από μόντουλα, τα οποία πολλαπλασιάζονται συνεχώς, με τη λογική της σκαλωσιάς,  συνθέτοντας την τελική διάταξη. Το χρώμα είναι κάτι που έπαιξε ακόμα κυρίαρχο ρόλο σε όλα τα επιμέρους στοιχεία, τόσο στη σκαλωσιά, όσο και στα υφάσματα με τα οποία τυλίχτηκαν αρκετά σημεία. Στην acrobatopia, το τσίρκο προσεγγίζεται ως μια συνεργατική μορφή τέχνης, που δίνει έμφαση στην υποστήριξη και στη συμπερίληψη.

the stage:

the passage

the sign:

the gym:

acrobats’ residencies:

info
Students:Paraskevi Toumpa, Christina Tsartsaraki, Iris Tsinoglou
Supervisor:Dimitris Gourdoukis
Institution:Aristotle University of Thessaloniki, School of Architecture
Date:July 2023