EN
The ‘agora’, the ‘garden’, the ‘woods’
The concept of the proposal is based on the formation of three distinct types of spaces. The ‘agora’ on the northwest side of the site where we encounter an urban condition: an open and covered market, a food court, the train station. The ‘garden’ on the north east side of the site where we find an intermediate condition: natural elements appear while function are related to sports and leisure. Finally, on the south side of the site we encounter the ‘woods’: A place where the natural element prevails in what appears to be an almost unorganized formation of plants. The ‘woods’ provide to the visitors and the residents the ability to get lost – if only temporarily.
That trifold condition becomes undone in individual moments within each area, where elements and properties of the other two are found. A tennis count in the ‘woods’, dense vegetation in the ‘agora’, urban elements in the ‘garden’. The differentiation of the proposal, along with those connecting elements are providing to the proposal its character and define its qualities.
GR
Η ‘αγορά’, ο ‘κήπος’, το ‘δάσος’.
Η πρόταση για την ανάπλαση της περιοχής Σταθμού ΟΣΕ Κοζάνης ξεκίνησε από την πρόθεση δημιουργίας τριών περιοχών διαφορετικού – και συμπληρωματικού – χαρακτήρα που σηματοδοτούνται από τις λέξεις ‘αγορά’, ‘κήπος’ και ‘δάσος’. Η περιοχή της ‘αγοράς’ έχει αστικό χαρακτήρα. Σκληρά δάπεδα, αυστηρότερες χαράξεις και συγκεκριμένες χρήσεις που ουσιαστικά επεκτείνουν τις λειτουργίες της πόλης. Η περιοχή του ‘κήπου’ δημιουργεί μία ενδιάμεση κατάσταση: Το φυσικό στοιχείο αρχίζει να κάνει πιο έντονη την παρουσία του και τα μαλακά δάπεδα αντικαθιστούν τα σκληρά. Παράλληλα όμως συνεχίζουν να υπάρχουν συγκεκριμένες χωροθετημένες λειτουργίες ενώ η διάταξη των φυτεύσεων είναι τέτοια που να αφήνει ουσιαστικά ελεύθερη την κίνηση στο επίπεδο του εδάφους. Τέλος η περιοχή του ‘δάσους’ εγκαταλείπει τον οργανωμένο χαρακτήρα των δύο άλλων περιοχών και δημιουργεί στην επέμβαση συνθήκες που προσομοιάζουν φυσικό περιβάλλον: πυκνές φυτεύσεις που συχνά εμποδίζουν την κίνηση, απομονωμένες περιοχές που φιλοδοξούν να λειτουργήσουν ως προσωρινό καταφύγιο πτηνών και ελεύθερη διάταξη των φυτών και των υπόλοιπων στοιχείων. Τα όρια ανάμεσα σε αυτές τις τρεις πε-ριοχές δεν είναι απόλυτα. Στοιχεία από τη μία ‘εισβάλουν’ στην άλλη δημιουργώντας μεγαλύτερη συνοχή ανάμεσα στις διαφορετικές ενότητες.
EN
The ‘agora’
The ‘agora’ occupies the northwestern part of the design area and hosts the main ‘urban’ activities: an covered market, the train station and cultural activities. It is also the place of the main entrance to the park. Two large canopies are placed in order to provide shelter from the elements for the market and at the same time to function as the landmarks of the park.
GR
Η ‘αγορά’
Το κομμάτι της αγοράς καταλαμβάνει το βορειοδυτικό κομμάτι της περιοχής επέμβασης και περιλαμβάνει τις βασικές χρήσης που χωροθετούνται στην περιοχή: η υπαίθρια και στεγασμένη αγορά, χρήσεις εστίασης, ο σιδηροδρομικός σταθμός και χρήσεις πολιτισμού στο κτίριο έναντι του σταθμού. Επίσης εδώ διαμορφώνεται η ‘κεντρική’ είσοδος στην επέμβαση από τον πεζόδρομο της Αριστοτέλους. Στην περιοχή της υπαίθριας αγοράς σχεδιάζονται δύο μεγάλα στέγαστρα με ιδιαίτερο χαρακτήρα που προσφέρουν προστασία από τα στοιχεία αλλά ταυτόχρονα λειτουργούν και ως τοπόσημο για την πρόταση.
EN
The ‘garden’ occupies the northeastern side of the design area. On the east of the main entrance one can find an area of leisure with grass and tall trees. The ground level is accessible and allows both movement and stop. On the east part of the site we find courts for sport activities surrounded by trees. It is therefore a garden for the city: a sum of points or events where someone can escape everyday life through leisure and sports while at the same time being still within the urban environment of the city.
GR
Το κομμάτι του κήπου καταλαμβάνει το βορειοανατολικό κομμάτι της επέμβασης. Στα δεξιά της εισόδου, πάνω στην κλίση που δημιουργείται από το έδαφος χωροθετείται περιοχή ανάπαυσης και αναψυχής. Γρασίδια και ψηλά δέντρα επιτρέπουν την κίνηση αλλά και τη στάση. Ο χώρος θα μπορούσε να λειτουργήσει δυνητικά και ως χώρος συγκεντρώσεων και υπαίθριων εκδηλώσεων. Στη συνέχεια, στο ανατολικό κομμάτι της επέμβασης τοποθετούνται χώροι αθλητισμού (γήπεδα τέννις και 5Χ5) τα οποία περιβάλλονται από οργανωμένες φυτεύσεις και διαμορφώσεις. Το κομμάτι αυτό της επέμβασης λοιπόν, λειτουργεί ως ένας ‘κήπος’ για την πόλη: Ένα σύνολο σημείων όπου κάποιος μπορεί να ξεφύγει από την καθημερινότητα του αστικού ιστού είτε για ανάπαυση και αναψυχή, είτε για αθλητισμό.
EN
The ‘woods’ can be found in the south part of the design area. Here one can find a condition that feel alien to usual urban space. Vegetation seems uncontrollable and without following a specific pattern. At the same time one encounters here small lakes as well as fenced areas whose aim is to attract birds by offering them food and safety. The character of this part of the proposal will be enhanced through time: As the trees grow larger the illusion of the ‘woods’ will get greater. The aim is that someone inside the ‘woods’ could be totally isolated from the urban environment which is actually just a few meters away. Movement within this area is limited by vegetation. The woods therefore create a place both familiar and uncanny. A place where someone can get lost or hide; a condition that is altogether missing from modern public spaces where everything is under surveillance.
GR
Τέλος στο νότιο και δυτικό κομμάτι της περιοχής επέμβασης συναντάμε το ‘δάσος’. Σε αυτό ορίζεται μία συνθήκη που αρχικά μοιάζει ξένη για τον χώρο μία πόλης: Η βλάστηση είναι – φαινομενικά – ‘ανεξέλεγκτη’. Δεν ακολουθεί κάποιο συγκεκριμένο ρυθμό ή κάποιες καθαρές χαράξεις. Παράλληλα, συναντάμε λίμνες νερού, αλλά και περιφραγμένες περιοχές που στόχο έχουν να προσελκύσουν περιοδικά πτηνά (που βρίσκονται σε αφθονία στον υδροβιότοπο της λίμνης Πολυφύτου) προσφέροντάς τους ασφάλεια αλλά και τροφή. Ο χαρακτήρας αυτός θα γίνεται όλο και πιο έντονος με την πάροδο του χρόνου. Όσο τα χρόνια περνάνε και τα δέντρα μεγαλώνουν, η ‘ψευδαίσθηση’ του ‘δάσους’ θα εντείνεται. Ο στόχος είναι τελικά, κάποιος που βρίσκεται μέσα στο χώρο του ‘δάσους’ να μπορέσει να αποκοπεί προσωρινά από το αστικό περιβάλλον που στην πραγματικότητα βρίσκεται μόνο μερικά μέτρα μακριά. Η κίνηση σε αυτή την περιοχή γίνεται μόνο μέσα από αμυδρά ορισμένες διαδρομές – ουσιαστικά από σημεία όπου η βλάστηση είναι πιο περιορισμένη – καθώς η πυκνή βλάστηση αλλά και οι περιφράξεις των πτηνών εμποδίζουν την κίνηση στα περισσότερα σημεία. Το δάσος λοιπόν, δημιουργεί έναν προσωρινό τόπο ταυτόχρονα γνώριμο αλλά και ανοίκειο. Ταυτόχρονα αλλάζει σημειακά το μικροκλίμα της περιοχής προσφέροντας δροσιά το καλοκαίρι. Συνιστά ένα τόπο όπου κάποιος μπορεί να ‘χαθεί’ ή να ‘κρυφτεί’ – ένα είδος τόπου που μοιάζει να απουσιάζει συνολικά από τη σημερινή συνθήκη των δημόσιων χώρων όπου όλα είναι ελεύθερα και υπό επιτήρηση.
EN
The distinct character of the three areas is not absolute however. On the contrary, each of the three areas contain fragments of the other two; a condition that takes place not so much at their borders, as it does away from them. The other two ‘types’ become surprises in the interior of each area, which on one hand create a unity for the proposal while at the same time creates a special character for each one of them.
Therefore in the woods we encounter a tennis court that looks like it got lost from the sports area of the garden. Elevated routes allow visitors to move within the green area of the woods reminding them that they are still inside an urban, artificially created condition. One of those routes gains height and leads be-low one of the two canopies of the ‘agora’ connecting this way the two areas. In the garden the visitors will encounter spots where the vegetation becomes much dens-er referencing the woods, while at the same time the train rails relate more to the urban condition of the agora.
The proposal becomes more than a sum of its parts. It is the co-existence of the three different areas and their eventual blending that defines the design ap-proach.
GR
Αυτός ο διακριτός χαρακτήρας των τριών περιοχών δεν είναι απόλυτος. Α-ντιθέτως, η κάθε μία από τις τρεις περιέχει στοιχεία που υπενθυμίζουν την ύπαρξη των άλλων δύο. Αυτό συμβαίνει όχι μόνο στα όριά τους αλλά κυρίως μακριά από αυτά. Η ύπαρξη των άλλων δύο τύπων παίρνει τη μορφή ‘εκπλήξεων’ στο εσωτερικό των περιοχών, που πέρα από το να διασφαλίζουν μία συνολικότερη προσέγγιση που να μπορεί να αναγνωστεί ως μέρος της ίδιας σχεδιαστικής πρότασης, δίνει χα-ρακτήρα και αναγνωσιμότητα σε κάθε περιοχή.
Έτσι στην περιοχή του ‘δάσους’ συναντάμε ένα γήπεδο τέννις που μοιάζει να ξέφυγε από την περιοχή των γυμναστικών εγκαταστάσεων του κήπου. Ταυτόχρονα, υπερυψωμένες κατασκευές σου επιτρέπουν να κινηθείς σε ύψος ανάμεσα στο πρά-σινο και σου υπενθυμίζουν ότι βρίσκεσαι στην πραγματικότητα σε διαμορφωμένο χώρο. Μία από αυτές τις διαδρομές παίρνει επιπλέον ύψος και οδηγεί τελικά κάτω από το ένα από τα στέγαστρα της αγοράς συνδέοντας τις δύο περιοχές. Στην περιο-χή του κήπου βρίσκουμε τοπικά σημεία όπου η βλάστηση πυκνώνει απότομα θυμί-ζοντας το δάσος, αλλά και τις γραμμές του τρένου που παραπέμπουν στο αστικό κομμάτι της αγοράς. Τέλος στην περιοχή της αγοράς έχουμε σημειακές ‘εισβολές’ του δάσους. Στο υπαίθριο χώρο του καφέ που ουσιαστικά εκτείνεται μέσα στο δά-σος και στο κάτω μέρος του δυτικού στεγάστρου.
Acknowledgements: images contain samples from “Les Deux Anglaises et le Continent” by François Truffaut.
| >>info: | |
| design: | object-e | Dimitris Gourdoukis & Katerina Tryfonidou with Effie Douroudi, Areti Damvopoulou, Lenia Steliou, Evangelia Paschalidou, Niki Zarkada. |
| awards | Honorable Mention, Kozani Train Station Area Competition |
| date: | 2018 |