EN

The Woods
In his book “Hard Boiled Wonderland and the End of the World”, Haruki Murakami describes an imaginary place named “The End of the World”. That area is according to the plot the unconscious of the protagonist, within which he is progressively trapped. The “End of the World” contains, among other things, a small town, a field, a place where unicorns are bred, a dark lake and in most of its area the mysterious woods. The woods in the uncharted part of the “End of the World”. In the process the protagonist tries to create a detailed map of the woods and it is ultimately there that he finds escape in order to avoid the “End of (his) World”
The Woods therefore, is an enigmatic and dark place. A place that inspires awe, but at the same time a place that provides for someone to get lost and in the process to find oneself. The Woods is an expression of the Dionysian side: savage, irrational and primitive. In Murakami’s world however, the conception of the Woods as something hostile and dangerous is inverted. While retaining its mysterious and Dionysian nature, it is ultimately the place that offers a solution. The Woods, despite the mystery that surrounds it, becomes a refuge.

GR

Το δάσος
Στο βιβλίο του «Σκληρή Χώρα των Θαυμάτων και το Τέλος του Κόσμου», ο Χαρούκι Μουρακάμι περιγράφει μία φανταστική περιοχή που την ονομάζει «Το Τέλος του Κόσμου». Η περιοχή αυτή, ορισμένη από ένα αδιαπέραστο τείχος που υψώνεται τριγύρω της, είναι, σύμφωνα με την πλοκή, το υποσυνείδητο του ήρωα, στο οποίο σταδιακά αυτός παγιδεύεται. Το «Τέλος του Κόσμου» λοιπόν, περιλαμβάνει μεταξύ άλλων ένα μικρό χωριό, ένα λιβάδι, μία περιοχή όπου εκτρέφονται μονόκεροι, μία σκοτεινή λίμνη και στη μεγαλύτερη έκτασή του ένα μυστηριώδης
δάσος. Το δάσος αυτό, αποτελεί την πλέον αχαρτογράφητη περιοχή του «Τέλους του Κόσμου». Στην πορεία του βιβλίου ο ήρωας προσπαθεί να το καταγράψει και να δημιουργήσει ένα χάρτη του, και τελικά είναι εκεί που βρίσκει καταφύγιο για να γλυτώσει το «Τέλος του Κόσμου (του)» του τίτλου.
Το δάσος λοιπόν ως ένας τόπος μυστηριακός και σκοτεινός. Ένα μέρος που προκαλεί δέος, αλλά ταυτόχρονα παρέχει τη δυνατότητα σε κάποιον να χαθεί μέσα του βρίσκοντας τον εαυτό του. Το δάσος ως μία έκφραση της Διονυσιακής υπόστασης. ‘Βάναυσο’, μη λογικό και ‘πρωτόγονο’. Το μυθιστόρημα του Μουρακάμι αντιστρέφει όμως την αντίληψη που θέλει το δάσος εχθρικό και επικίνδυνο. Ενώ διατηρεί το μυστήριό του και αυτή τη διονυσιακή υπόσταση είναι τελικά αυτό που προσφέρει τη λύση. Το δάσος, παρόλο το μυστήριό του μετατρέπεται σε
καταφύγιο.

EN
The Garden
The concept of the Garden is equally charged with symbolism: if for the tradition – and in contrast to Murakami – the Woods stands for the unknown, for the savageness of nature and the horrors that it might conceal, the Garden is in the opposite side: it is the victory of man against nature and its elements that become submitted and controlled. Man has the upper hand, decides what will survive and what not, defines the degrees of freedom or control. It is no coincidence that the “lost paradise”, the biblical Eden, takes the form of a garden in collective imagination. The harmony and the certainty of the Garden become the aim of human existence. Its safety is what is at stakes in Adam’s and Eve’s expulsion. The Garden therefore, stands for the Apollonian element, in contrast to the Dionysian nature of the Woods.

GR
Ο κήπος
Αντίστοιχα φορτισμένη με συμβολισμούς είναι και η έννοια του κήπου. Αν στην παράδοση – και σε αντίθεση με τον Μουρακάμι – το δάσος συμβολίζει το άγνωστο, τη βαναυσότητα της φύσης και τους τρόμους που πιθανά αυτή να κρύβει, ο κήπος βρίσκεται στον αντίποδα. Είναι η νίκη του ανθρώπου πάνω στη φύση και τα στοιχεία της τα οποία υποτάσσονται και
ελέγχονται. Ο άνθρωπος έχει πλέον το πάνω χέρι, επιλέγει τι θα επιβιώσει και τι όχι, ορίζει το βαθμό της οργάνωσης και της ελευθερίας. Δεν είναι τυχαίο το ότι ο χαμένος παράδεισος, η βιβλική Εδέμ, παίρνει πολύ συχνά τη μορφή του κήπου. Η αρμονία και η σιγουριά αυτού του κήπου γίνεται το ζητούμενο της ανθρώπινης ύπαρξης. Η ασφάλειά του το διακύβευμα της απομάκρυνσης των πρωτόπλαστων από αυτόν. Ο κήπος εκφράζει το Απολλώνιο στοιχείο σε αντιδιαστολή με το διονυσιακό του δάσους.


EN
The proposal
The proposal begins from the above opposition between the concepts of the Garden and of the Woods. However, in contrast to the biblical narrative, does not define them as the desired and the unwanted versions of nature but, on the contrary, as two different versions of the natural element, both necessary for human existence. Their co-existence defines the character of the proposal. The traditionally dialectic relationship of the two is replaced by one of transition.

GR
Η πρόταση
Η παρούσα πρόταση για την περιοχή της ΕΘΙΑΓΕ στη Λάρισα, ξεκινάει από αυτό το δίπολο και την ένταση που δημιουργείται ανάμεσα στις έννοιες του κήπου και του δάσους. Μόνο που σε αντίθεση με τη βιβλική αφήγηση δεν τις αντιμετωπίζει ως τη θεμιτή και την αθέμιτη εκδοχή της φύσης, αλλά αντίθετα
ως δύο διαφορετικές υποστάσεις του φυσικού στοιχείου που είναι απαραίτητες στην ανθρώπινη ύπαρξη. Η συνύπαρξη και η ανάμειξή τους καθορίζει τον χαρακτήρα της πρότασης. Η διαλεκτική σχέση που τα χαρακτηρίζει ως τώρα αντικαθίσταται από μία σχέση μετάβασης.

EN
The botanical Garden
In the northeastern part of the site one encounters the botanical garden. It represents the organized and controlled version of nature. It follows the typology of “hortus conclusus” and is formed as the sum of several rectangular areas that host different kinds of plants. Greenhouses allow for the existence of plants from different areas of the world. The strict organizational structure that is implied by the typology of the hortus conclusus / hortus botanicus is in effect fractured: the grid becomes a field of rectangular shapes that create islands of activity. Between them are located sheltered corridors that provide access to the several gardens.
The botanical garden aims to provide a place of peace and serenity. It is not just a garden that someone can visit once in order to see the different collections of plants, but, more than that, it is a place in which someone can keep returning in order to find tranquility and calm. While being a destination for visitors, it is a the same time a place that wants to become part of the everyday life of the citizens of Larisa.

GR
ο βοτανικός κήπος
Στο βορειοανατολικό κομμάτι του site χωροθετείται ο βοτανικός κήπος. Αποτελεί την έκφραση της οργανωμένης και ελεγχόμενης εκδοχής τους φυσικού στοιχείου. Ακολουθώντας την τυπολογία του “hortus conclusus” σχηματίζεται ως ένα σύνολο περίκλειστων ορθογωνίων που φιλοξενούν διαφορετικούς τύπους και είδη φυτών. Τρία θερμοκήπια επιτρέπουν την ύπαρξη φυτών από διαφορετικά κλίματα καθώς και τη συνεχή παρουσία εποχιακών φυτών. Η αυστηρή διάταξη που υπονοεί η τυπολογία του hortus conclusus / hortus botanicus διασπάται: ο κάναβος μετατρέπεται σε
ένα πεδίο ορθογωνίων – αρχικά – σχημάτων που δημιουργούν νησίδες ενδιαφέροντος. Ανάμεσά τους υπάρχουν στεγασμένες διαδρομές που δίνουν πρόσβαση στους διαφορετικούς θεματικούς κήπους.
Η αρχιτεκτονική αντιμετώπιση του βοτανικού κήπου έχει να κάνει με τη δημιουργία μίας συνθήκης ηρεμίας και γαλήνης. Ο στόχος είναι να δημιουργηθεί ένας τόπος όπου κάποιος δεν θα τον επισκέπτεται μόνο μία φορά για να δει τις ‘εκθέσεις’ φυτών που φιλοξενεί, αλλά αντίθετα θα μπορεί να
επανέρχεται συνεχώς για να βρει ηρεμία και ανάπαυση. Προφανώς ως βοτανικός κήπος αποτελεί προορισμό και πόλο έλξης επισκεπτών, αλλά ταυτόχρονα, αποτελεί και τόπο που θα μπορεί να χρησιμοποιείται ως μέρος καθημερινής ανάπαυσης και ανακούφισης από την πίεση της καθημερινής ζωής για τους κατοίκους της Λάρισας.

EN
The “Green”
The larger part of the proposal consists of dense vegetation that becomes the Woods. It extends to all the boarders of the site and creates areas that in place that be almost impenetrable since they are covered from what appears to be uncontrolled nature. At the same time, a number of routes allows walking and biking within the Woods. Hidden inside the vegetation one encounters spacial events. Small structures and green-houses, places for rest and a tennis count amidst the trees; the events become a reason for someone to enter the Woods and at the same time an element of surprise for someone who visits for the first time.
The woods therefore becomes an important part of the city. A place where someone can ‘get lost”, like Murakami’s protagonist. It becomes at the same time a place that is slowly mapped by the citizens encouraging repeated visits.

GR
Το ‘πράσινο’
Το μεγαλύτερο μέρος της περιοχής επέμβασης καταλαμβάνεται από πυκνή, υψηλή βλάστηση που εκπροσωπεί το δάσος. Καλύπτει σχεδόν παντού τα όρια του site και δημιουργεί περιοχές που σε σημεία μπορεί να είναι σχεδόν αδιαπέραστες καθώς καλύπτονται από – φαινομενικά – ανεξέλεγκτη βλάστηση. Ταυτόχρονα μία σειρά από διαδρομές επιτρέπει την κίνηση και την ποδηλασία μέσα στο πράσινο. Κρυμμένα μέσα του βρίσκονται χωρικά γεγονότα που μπορεί να συναντήσει κανείς στην περιήγησή του. Από κατασκευές και μικρά θερμοκήπια μέχρι χώρους στάσης και ένα γήπεδο τένις ανάμεσα στα δέντρα, τα γεγονότα αυτά αποτελούν ταυτόχρονα λόγο επίσκεψης για τους συστηματικούς χρήστες του πάρκου αλλά και έκπληξης για αυτούς που το επισκέπτονται πρώτη φορά.
Το δάσος λοιπόν, πέρα από ένας πολύτιμος ‘πνεύμονας’ για την πόλη, γίνεται και ένας τόπος όπου κάποιος μπορεί να χαθεί, όπως και ο ήρωας του Μουρακάμι. Γίνεται επίσης ένας τόπος που χαρτογραφείται από τους χρήστες σιγά σιγά ενθαρρύνοντας επαναλαμβανόμενες επισκέψεις. Τέλος μπορεί να γίνει ένας τόπος που θα αποτελέσει μέρος της καθημερινής ρουτίνας των κατοίκων μέσω των διαδρομών που προσφέρει, είτε για άθληση είτε για περίπατο.

EN
Culture Village
The existing buildings of the site host a culture Village. Place for artists to live and create, that becomes the ‘urban element’ of the park. Its proximity to the Woods and the Garden aims to provide a starting point for artistic creation. The artists that are hosted in the village can escape in the wild of the Woods or the tranquility of the Garden at will, and then return to their studios in order to create.

GR
Πολιτιστικό Χωρίο
Στις υφιστάμενες αποθήκες χωροθετείται το πολιτιστικό χωριό. Χώροι φιλοξενίας και δημίουργίας καλλιτεχνών που γίνονται ουσιαστικά το ‘αστικό’ στοιχείο του πάρκου. Η άμεση γειτνίασή του με τον κήπο και το δάσος φιλοδοξεί να λειτουργήσει ως έναυσμα για την καλλιτεχνική δημιουργία. Οι φιλοξενούμενοι καλλιτέχνες θα μπορούν να διαφεύγουν είτε στην ‘άγρια’ υπόσταση του δάσους, είτε στην ηρεμιά του κήπου, και στην συνέχεια να επιστρέφουν στα studio που φιλοξενούνται στις αποθήκες ώστε να δημιουργήσουν.

EN
Center for Agricultural Research / Geology Museum
The center for Agricultural Research is placed together with the geology museum in the northwest part of the site. It is as if an “island” of the botanical garden got detached and became an autonomous entry. It is organized around a hidden atrium, while itself hidden within dense vegetation. In a symbolic level it transfers research within the Woods: Innovation can ensue only after the acceptance of the unknown.

GR
Κέντρο προώθησης Αγροτικής καινοτομίας / Μουσείο Εδαφών και Γεωργικής Τεχνολογίας
Το κέντρο προώθησης Αγροτικής καινοτομίας χωροθετείται μαζί με το μουσείο Εδαφών και Γεωργικής Τεχνολογίας
στο βορειοδυτικό κομμάτι της περιοχής επέμβασης. Μοιάζει σαν ένα από τα ορθογώνια του βοτανικού κήπου να απομακρύνθηκε προς τα δυτικά και να αυτονομήθηκε. Η οργάνωσή του παραπέμπει και αυτή στη δημιουργία μίας περίκλειστης δομής που κρύβει μια εσωτερική αυλή. Το κτίριο είναι κρυμμένο μέσα στη βλάστηση αλλά και σε άμεση σχέση με τον βοτανικό κήπο ώστε να επιτρέπει την επικοινωνία. Σε ένα συμβολικό πλέον επίπεδο μεταφέρει το κομμάτι της έρευνας μέσα στο δάσος: η καινοτομία μπορεί προκύψει μόνο μετά από την αποδοχή του αγνώστου που αυτό αντιπροσωπεύει.

Acknowledgements: images contain samples from “The Garden of the Finzi-Continis” by Vittorio De Sica and “Fruit of Paradise” by Vera Chytilová

>>info:
design:object-e | Dimitris Gourdoukis & Katerina Tryfonidou with Evangelia Paschalidou, Niki Zarkada, Chrysa Vasileli.
awards3rd Prize, Urban Development of the National Agricultural Research Foundation (NAGREF) Competition
date:2018